Á undanförnum 16 árum hafa rúmlega tvær milljónir Ítala flutt frá heimahögunum í suðurhluta Ítalíu. Suðurhlutinn er mun fátækari en norðurhlutinn og mikill munur er á lífsskilyrðum fólks í þessum tveimur landshlutum. Ekkert bendir til að þróunin sé að breytast.

Mörg þúsund innflytjendur frá Afríku hafa komið til Ítalíu á undanförnum árum en þeir koma að jafnaði til suðurhlutans. Á sama tíma færa heimamenn sig um set norður á bóginn og margir leita út fyrir landsteinana. Ungt fólk leitar mikið í burtu, fólk sem hefur jafnvel náð sér í góða menntun og eygir von um betra líf annarsstaðar.

Norðurhluti Ítalíu er vel þróaður og þar eru nýtískuleg sjúkrahús og innviðirnir eru góðir en suðurhlutinn minnir að margra mati frekar á þróunarland með lélega innviði og sjúkrahúsin þykja ekki vera upp á marga fiska.

1,2 prósenta hagvexti er spáð í norðurhlutanum á næsta ári en aðeins 0,7 prósentum í suðurhlutanum. Verst er ástandið á Sikiley, þar er lítið um nýsköpun í atvinnulífinu og úr fáum störfum að velja. Sífellt fleiri ítalskar fjölskyldur falla því undir skilgreininguna „working poor“, það er að segja fólk sem er með vinnu en er samt fátækt því launin duga ekki til framfærslu.

Á síðasta ári fjölgaði útlendingum í suðurhluta landsins um 97.000 en það dugði ekki til að vega upp á móti fólksflótta því samtals fækkaði íbúum landshlutans um 203.000.