Þú ert búin(n) að kasta þér í sófann. Nú á sko að horfa á góða mynd og slappa af. En þegar þú grípur fjarstýringuna til að kveikja á græjunum og ýtir á takkana gerist ekkert. Þú nennir auðvitað ekki að standa upp og sækja ný batterí, ef þau eru þá til í húsinu. Í staðinn fiktar þú við batteríin og snýrð þeim og veltir í hólfinu, tekur þau jafnvel úr og setur aftur í. Og viti menn, skyndilega virkar fjarstýringin. En af hverju?

Ert þú bara svona rosalega handlagin(n) eða var þetta bara hundaheppni? Hvorugt. Það sem gerist er að fjarstýringin og batteríin ná ekki að „tala saman“, það er ekki samband á milli þeirra. Með því að snúa batteríunum eða taka þau úr og setja aftur í kemst aftur samband á.

Þegar þú kíkir ofan í batteríshólfið er ekki annað að sjá en batteríið snerti þar til gerðan flöt í fjarstýringunni og því ætti straumur að berast á milli. En á milli batterísins og flatarins í fjarstýringunni myndast ákveðið efnasamband sem er þynnra en pappír. Það einangrar vel og lokar því á flutning rafmagns á milli. En efnasambandið er veikburða og eyðist ef batteríinu er snúið og því virkar sú aðferð oft svona vel.