Þann 6. júlí síðastliðinn lést Garrett Matthias, fimm ára, af völdum sjaldgæfs krabbameins. Áður en hann lést hafði sett fram minningarorð um sjálfan sig sem voru birt á heimasíðu útfararþjónustunnar í heimaríki hans Iowa í Bandaríkjunum. Orð hans hafa vakið mikla athygli enda einstakt að fimm ára drengur líti á lífið og dauðann með svo miklum húmor eins og hann gerði þrátt fyrir erfiðan og sársaukafullan sjúkdóm.

Í minningarorðunum segir hann að honum finnist gaman að leika við systur sína, með bláu kanínuna sína, Lego og leika við vini sína. En það sem honum líkar illa við eru buxur, ömurlegt krabbameinið og apinn sem er með nef sem lyktar eins og kirsuberjaprump. Það voru foreldrar hans, Emilie og Ryan Matthias, sem settu minningarorðin saman á grunni spurninga sem þau spurðu hann að eftir að þau fengu að vita í júní að Garrett ætti ekki langt eftir.

Þegar þau spurðu hann út í dauðann sagðist hann ætla að „verða górilla og henda kúk í pabba“. Þegar hann var spurður hvort hann vildi vera jarðsettur eða brenndur sagði hann: „Ég vil láta brenna mig (eins og þegar mamma Þórs dó) og gera mig að tré sem ég get átt heima í þegar ég er górilla“.

Þegar hann var spurður út í jarðarförina og hvernig hann vildi hafa hana sagði hann:

„Jarðarfarir eru sorglegar. Ég vil hafa fimm hoppukastala (af því að ég er fimm ára), Batman og ís.“

Síðustu orð hans í minningarorðunum voru síðan:

„Sé ykkur síðar flónin ykkar.“