Þetta er þyngsti dómur sem kona hefur hlotið í Noregi.
Saga Elisabeth Terese hefst í apríl 2014 þegar fyrrum sambýlismaður hennar fannst látinn á herbergi á First Hotel í Kristiansand. Á náttborðinu og gólfinu lágu svefntöflur. Krufning leiddi í ljós að maðurinn hafði látist af völdum eitrunar. Grunur féll á fyrrum sambýliskonu hans, fyrrnefnda Elisabeth, sem hafði heimsótt hann í hótelherbergið en hún var síðasta manneskjan sem sá hann á lífi. Þau áttu tvö börn saman en í heildina á Elisabeth sjö börn.
Lögreglan hafði þó ekki nægar sannanir til að geta handtekið hana. Rannsókn málsins var haldið áfram af fullum krafti án þess að hún vissi af. Sími hennar var hleraður sem og íbúð hennar og bíll. Auk þess villti lögreglukona á sér heimildir og varð vinkona Elisabeth. Hún lét sem hún ætti „erfiðan“ mann sem hún vildi losna við. Í þrjú ár lést hún vera vinkona Elisabeth.
Þær ræddu um arfinn sem Elisabeth fékk eftir föður sinn, um börnin og félagsþjónustuna, lyf og heilsufæði. Þær hittust 49 sinnum en aldrei viðurkenndi Elisabeth að hafa myrt föður sinn eða fyrrum sambýlismann.
Það var við rannsókn málsins sem lögreglan áttaði sig á að faðir Elisabeth hafði látist tólf árum áður heima hjá sér. Hann hafði verið ölvaður og drukknað í baði. Það vildi einmitt svo til að Elisabeth var síðasta manneskjan sem sá hann á lífi. Dauði hans virtist þó vera slys. Lík hans var ekki krufið. Elisabeth, sem var einkabarn og hafði alist upp hjá móður sinni og ömmu, fékk allan arfinn samkvæmt erfðaskrá föður síns en arfurinn var um ein milljón norskra króna.
Í september 2017 var hún handtekin grunuð um að hafa myrt fyrrum sambýlismann sinn og föður. Í desember 2017 var lík föður hennar grafið upp og krufið. Krufningin leiddi í ljós að honum hafði verið byrluð ólyfjan áður en honum var drekkt í baðkarinu.
Dómurinn komst að þeirri niðurstöðu að hún hefði gefið föður sínum róandi lyf, sett hann í baðkarið og drekkt honum til að komast yfir arfinn. Hvað varðar fyrrum sambýlismanninn er hún sögð hafa gefið honum svefnlyf og síðan kæft hann með kodda. Ástæðan fyrir því morði var að sambýlismaðurinn fyrrverandi gat gert út af við möguleika hennar á að fá börn sín aftur en þau voru í umsjá barnarverndaryfirvalda. Elisabeth notaði greiðslukort mannsins eftir að hún banaði honum. Dómurinn komst að þeirri niðurstöðu að hún hafi undirbúið morðin vel og að ekkert komi til greina til refsilækkunar. Þá telur dómurinn mikla hættu á að hún muni aftur fremja alvarleg afbrot því hún víli ekki fyrir sér að ryðja þeim úr vegi sem hún telur þörf á.
Hún var einnig sakfelld fyrir að hafa reynt að myrða 59 ára mann, sem hún hafði átt í ástarsambandi við, með því að gefa honum svefnlyf. Leggja þurfti manninn inn á sjúkrahús vegna þessa. Fyrir dómi sagðist hann ánægður með að vera á lífi, hann hefði hæglega geta orðið þriðja fórnarlambið.
Elisabeth hefur alla tíð neitað sök og hefur ekki viljað tjá sig um málin.
