Í síðustu viku voru tvær grafir opnaðar í Vatíkaninu í leit að líki Emanuela Orlandi sem hvarf árið 1983 aðeins 15 ára að aldri. Ýmsar samsæriskenningar hafa verið á lofti í gegnum tíðina um hvarf hennar. Margar þeirra tengja Vatíkanið og íbúa þar við hvarfið en faðir Emanuela starfaði í Vatíkaninu. Lengi hafa sögur verið á kreiki um að lík Emanuela hefði verið sett í gröf í Vatíkaninu til að hylma yfir morðið á henni. Páfagarður veitti nýlega heimild til að tvær grafir yrðu opnaðar til að hægt væri að kanna hvort lík Emanuela væri í þeim. Það var gert í síðustu viku og er óhætt að segja að málin hafi flækst enn frekar þegar grafirnar voru opnaðar.

Þegar sérfræðingar lögreglunnar opnuðu grafirnar, sem eru undir þungum marmaralokum, sáu þeir ekkert. Það er að segja að í gröfunum var ekki neitt, engin bein, engar höfuðkúpur eða annað. Þeir höfðu átt von á að finna mannabein í gröfunum sem var lokað 1836 og 1840 og höfðu ekki verið opnaðar síðan að því að best var vitað.

Það kom lögreglumönnum og starfsmönnum Páfagarðs einnig mjög á óvart að undir annarri gröfinni var stór neðanjarðarhvelfing og var hún algjörlega tóm. En það eykur enn á dulúð þessara hvelfingar að hún er tiltölulega nýleg og passar alls ekki við gröf frá 1836 er haft eftir Giorgio Portera, réttarmeinafræðingi, sem var viðstaddur opnun grafanna. Hvelfingin er 4×3,7 metrar og er steinsteypt.

Það bætti síðan enn á flækjustigið að um helgina skýrði Vatíkanið frá því bein úr tveimur manneskjum hefðu fundist í holu undir Teutonic skólanum í þessu litla ríki. Holunum var strax lokað og verða ekki opnaðar aftur fyrr en næsta laugardag þegar búið verður að fá réttarmeinafræðinga á staðinn.